Anna Ornelis mag naar de Fisec-Spelen in Boekarest en treedt zo in de voetsporen van mama Nathalie

Vorige week gingen we na een lange tijd nog eens op bezoek bij Anna Ornelis om even over haar geslaagd atletiekseizoen te praten. Mede door de goeie vriendschapsband met de ouders Nathalie en Arn was het een koud kunstje om een interview met het Maldegems atletiektalent Anna Ornelis te regelen. De sympathieke kleindochter van André Ornelis stond ons dan ook heel graag te woord op de vragen die we op haar afvuurden, welke ze met de glimlach beantwoordde.

  Foto's copyright ERM

Je bent geselecteerd voor de Fisec-Spelen in het Roemeense Boekarest, wat houdt dit voor je in?

Dit is een Internationaal schoolsportkampioenschap dat vroeger voor de katholieke scholen was maar hedendaags mogen alle scholen eraan deelnemen. Momenteel zijn er zo’n 20 landen ingeschreven waaronder Brazilië. De Vlaamse delegatie zal er o.a. aan atletiek, volleybal en basketbal deelnemen. Ikzelf zal er uitkomen op de 800 en 1500 meter en ben dan ook fier dat ik in de voetsporen van mijn mama mag treden die er 2x aan deelnam.

Wat verwacht je van de Fisec-Spelen?

Ik denk dat de openingsceremonie al een belevenis op zich zal zijn en ik kijk vooral ook uit naar de strijd met de atleten van de andere landen. Ik put er alvast kracht en moed uit dat ik hieraan mag deelnemen en hoop er ook veel bij te leren in dit Internationaal gezelschap. Het is alvast supertof dat ik erbij ben en ik zal dan ook mijn beste beentje voorzetten om er een zo goed mogelijk resultaat neer te zetten. Het zal zeker een leuke ervaring zijn die ik in mijn achterhoofd kan meenemen naar de toekomst toe.

Eind februari won je nog een stratenloop in Aalst. Welk gevoel gaf dit na een succesrijk veldloopseizoen?

Het was tof om dit eens mee te maken maar het is zeker niet de bedoeling om dit regelmatig te doen. Het is iets te belastend voor mijn leeftijd om veldlopen, piste en stratenlopen te combineren. Het was een organisatie van mijn club Eendracht Aalst en mijn trainer Kim Barbé, vandaar even die zijsprong. We liepen er ook samen met de mannen hetgeen toch een ander gevoel geeft en ik was best tevreden met mijn gemiddelde van 16,5 km/u en mijn overwinning.

Welk was je mooiste overwinning van de vijf en waarom?

Daar moet ik niet lang over nadenken. Dan zal het Lanaken worden in Limburg aan de Nederlandse grens. Daar liep ik van start tot aankomst aan de leiding ondanks een defecte spike hetgeen de overwinning nog meer kleur geeft. De voetzool was half afgebroken hetgeen voor de mogelijkheid kon zorgen om op de omloop ergens te blijven haperen. Gelukkig is dit niet gebeurd en kon ik een pracht van overwinning behalen. Tevens werd ik daar zeer goed ontvangen en had de organisatie enorm veel respect voor me aangezien ik zo een grote verplaatsing had gemaakt om bij hen deel te nemen.

Ben je tevreden van je kampioenschappen?

Daar kijk ik wel tevreden op terug. Het was enkel jammer dat het Belgisch kampioenschap welk normaal eind februari doorging nu plotseling verzet was naar half november. Door mijn piste activiteiten had ik zoals eerder vermeld een korte pauze en een te korte voorbereiding om mee te dingen voor het podium. Maar toch best tevreden met een 2de , 4de en 6de plaats op de kampioenschappen.

Vorige zomer behaalde je voor de derde maal brons op het BK 1500 meter steeple, hoop je ooit op een titel?

Met mijn derde brons in Gent was ik uiteraard heel tevreden in. Het is ook een discipline die ik heel graag doe. Ook al ben ik met mijn kleinere gestalte een beetje in het nadeel om de horden en de waterbak te nemen. Toch geniet ik van elke wedstrijd in een toch wel sterke leeftijdscategorie. Het zou mooi zijn om eens de titel te nemen maar mijn leeftijdscategorie is echt zo sterk. Zelfs beter dan de meisjes die een jaar ouder zijn. En volgend jaar zal de afstand 2000 meter bedragen, hetgeen de wedstrijd nog zwaarder zal maken. Mijn persoonlijk record bedraagt nu 5’25”60 en is tevens het nieuw clubrecord en daar ben ik ook wel fier op. Ik verbeterde mijn tijd met 13” en ook op de 800 en 1500 meter kon ik mijn besttijden heel wat verbeteren. De 1500 meter in 4’50”75 en de 800 meter in 2’19”07 ook een verbetering met 13 en 7 seconden. Het was dus een zeer geslaagd pisteseizoen dat ik met een goed gevoel afsloot.

Wat zijn de vooruitzichten voor het komend pisteseizoen?

Ik hoop om mijn besttijden terug wat scherper te stellen en vooral te genieten van de wedstrijden. Op de 2000 meter steeple hoop ik op een tijd rond de 7’30” maar dit is nog koffiedik kijken aangezien het een nieuwe afstand is. Tevens hoop ik me ook te selecteren voor het voorprogramma van de memorial Van Damme waar toch heel wat wereldtoppers aan de start staan. Het zou heel leuk zijn om daar eens tussen te vertoeven.

Tot slot, wie wil je nog allemaal bedanken?

Dit is een moeilijke vraag, aangezien ik niet graag iemand zou vergeten. Vooreerst mijn mama en papa die er altijd voor me zijn en die me de kans geven om dit allemaal te kunnen en mogen beleven. Veel van hun vrije tijd gaat naar mij om me naar de training of wedstrijden te brengen. Niks is hen te veel om me zo goed mogelijk aan atletiek te laten doen. Ik besef dat dit een grote opoffering is waarvoor ik hen heel dankbaar ben. Ook mijn grootouders wil ik bedanken voor hun morele steun tijdens de wedstrijden. De trainers Kim Barbé en Michiel De Proft om me zo goed mogelijk bij te staan tijdens de trainingen en te begeleiden naar de wedstrijden toe. Voorzitter Sam De Geyter die een nieuwe wind in onze club deed waaien. De fantastische groep waarmee ik kan trainen en alle leden van de club. Het zorgt voor een enorme stimulans dat iedereen zo achter me staat. Verder mag ik mijn kiné Dirk Schoonackers ook niet vergeten aangezien hij altijd klaar staat voor me waar het nodig is. En de vele supporters op de wedstrijden. Al deze mensen geven me motivatie om mijn hobby zo goed mogelijk te beoefenen zonder al te veel druk. Het motto van mijn ouders is rustig opbouwen naar de toekomst aangezien de weg nog lang is en vooral genieten van elk moment.